Plus

Folge 132: Magebrot – von Worte, die wie Schlüssel sinn

Unser Familje, 1957: Mei Vadder Oswald, mei Schwester Trudel unn ich. Unn die Mudder? Die hott mit Ihrer Rolleiflex es Fotto gemacht.
Unser Familje, 1957: Mei Vadder Oswald, mei Schwester Trudel unn ich. Unn die Mudder? Die hott mit Ihrer Rolleiflex es Fotto gemacht. Foto: Hildegard Engbarth

Geht Ihne das aach als so: Mer hört e Wort, das ruft Erinnerunge in ähm wach, als wär’s de Schlüssel für e Tor; unn wemmer durchgeht durch das Tor, da kommt mer in e alter Park erinn, in dem mer oft als Kind gewese is unn später hott mer manchmol noch devon geträumt. Mir geht das so mit dem Wort „Magebrot“. Wenn ich das hör, da muss ich schmunzele. Das is mer schonn als Kind so gang; ich honn gedacht: Das is doch doppelt gemoppelt! Wo soll en es Brot sonscht hin wie in de Mage?!

Lesezeit: 2 Minuten
Das is es Gleiche wie mit unserm Wort „Schiffsche-Bootsche.“ Das hott mer bis heut noch käner erkläre könne, was das soll! Im Lexikon steht’s aach nit drin unn selbscht im Internet hott niemand Ahnung, was es mit dem Wort uff sich hott unn bei Magebrot vemute se, es käm von ...